Zmarła Jadwiga Barańska, wybitna polska aktorka, scenarzystka i reżyserka. Dla wielu widzów na zawsze pozostanie legendarną Barbarą Niechcic z filmu Noce i dnie. Jej talent oraz wpływ na sztukę aktorską w Polsce były nieocenione i pozostaną zapisane w pamięci pokoleń.
Informację o śmierci Jadwigi Barańskiej przekazał jej mąż, Jerzy Antczak, który pożegnał żonę słowami:
„Kochani, przed trzema godzinami Jadzia odeszła…”.
Jej odejście stanowi wielką stratę dla polskiego teatru, kina i telewizji. Pozostanie jednak w pamięci tych, którzy kochali jej role i podziwiali talent.
Jadwiga Barańska przyszła na świat 21 października 1935 roku w Łodzi. Po ukończeniu Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w 1958 roku rozpoczęła swoją przygodę z teatrem, występując najpierw na scenie Teatru Klasycznego, a potem w warszawskich teatrach. W 1966 roku dołączyła do zespołu Teatru Polskiego w Warszawie, gdzie zdobyła uznanie zarówno w repertuarze klasycznym, jak i współczesnym. Jej talent, głębokość gry aktorskiej i emocjonalne zaangażowanie były doceniane przez krytyków i publiczność.
Jadwigę Barańską i Jerzego Antczaka, wybitnego reżysera, łączyło nie tylko życie prywatne, ale również wyjątkowa relacja zawodowa. Razem stworzyli wiele znaczących dzieł filmowych, które na trwałe wpisały się w historię polskiej kinematografii. Najbardziej znana jest ich współpraca przy adaptacji Nocy i dni Marii Dąbrowskiej, gdzie Barańska wcieliła się w rolę Barbary Niechcic. Kreacja ta zapewniła jej trwałe miejsce w sercach widzów i uczyniła ikoną polskiego kina.
Poza Nocami i dniami, Jadwiga Barańska odegrała wiele innych pamiętnych ról. Wcieliła się m.in. w postać hrabiny Cosel, co również przysporzyło jej sławy. Nie tylko film jednak stanowił jej artystyczną arenę – występowała także w licznych spektaklach Teatru Telewizji, takich jak Chłopcy Stanisława Grochowiaka, gdzie stworzyła niezapomnianą kreację Siostry Marii, oraz Asmodeusz François Mauriaca.
W szczytowym momencie kariery, w 1978 roku, Jadwiga Barańska wraz z mężem wyemigrowała do Stanów Zjednoczonych, gdzie kontynuowali pracę artystyczną. Do jednych z ich najważniejszych projektów z tego okresu należy film Dama kameliowa z 1994 roku. Po powrocie do Polski na początku lat 90. Barańska współtworzyła spektakle Teatru Telewizji, m.in. Cezar i Pompejusz oraz Ścieżki chwały.
W 2002 roku Barańska wraz z mężem podjęła się wyjątkowego projektu, filmu biograficznego Chopin. Pragnienie miłości, opowiadającego o życiu słynnego polskiego kompozytora. W filmie wcieliła się w postać Tekli Justyny Chopin, matki Fryderyka Chopina. Dla Barańskiej była to okazja, by w pełni pokazać swoją wszechstronność artystyczną i oddać hołd polskiej kulturze.
Śmierć aktorki to ogromna strata dla świata polskiego filmu.
Rodzinie oraz bliskim aktorki składamy najszczersze kondolencje. Jej dorobek i twórczość będą na zawsze żywe w sercach Polaków.
Źródło zdjęcia: Canva/ Autorstwa Slawek – https://www.flickr.com/photos/znani/3562258719/, CC BY-SA 2.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=7025598
