Paszporty Polityki 2019! Co roku redakcja tygodnika Polityka przyznaje jedne z najważniejszych nagród w polskiej kulturze. 14 stycznia dowiedzieliśmy się, kto został laureatem tej prestiżowej nagrody. Poznajcie laureatów 27. edycji plebiscytu!
Paszporty Polityki przyznawane są od 1994 roku. Tym razem gala odbyła się w Teatrze Polskim im. Arnolda Szyfmana w Warszawie, a poprowadzili ją dla nas Grażyna Torbicka oraz Jerzy Baczyński, który jest redaktorem naczelnym tygodnika Polityka. Nie da się ukryć, że zarówno nominacje, jak i same nagrody są zawsze długo wyczekiwane. Nagrody, jak co roku przyznawane były tradycyjnie w siedmiu kategoriach: film, literatura, teatr, sztuka wizualna, muzyka popularna, muzyka poważna oraz kultura cyfrowa.
Artystów i twórców do nagrody wyznaczają krytycy, którzy reprezentują różne media w naszym kraju. W każdej kategorii zasiada dziesięć osób, które nie są związane z tygodnikiem Polityka. Wybierają oni trzy osoby, które ich zdaniem są najciekawszymi osobowościami minionego roku w poszczególnej kategorii. Następnie w drugim etapie Kapituła składająca się z dziennikarzy pracujących dla tygodnika Polityka wybiera zwycięzców w poszczególnych kategoriach.
W tym roku galę uświetnili nam Dawid Podsiadło, który w zeszłym roku został laureatem tej prestiżowej nagrody w kategorii muzyka popularna oraz Artur Rojek również laureat Paszportu Polityki 1999 roku!
Swoją obecnością zaszczyciła również galę Olga Tokarczuk, która dostała od publiczności owacje na stojąco!
Bartosz Bielenia –” za wielkie emocje pozwalające przeżywać dramaty ludzi takich jak my, za wyrażenie tego, co dla Polaków najboleśniejsze i najważniejsze, oraz za aktorstwo na najwyższym poziomie”.
Bartosz Kruhlik – za reżyserię i scenariusz filmu „Supernova”
Mateusz Pacewicz – za scenariusz filmu „Boże Ciało”
Magdalena Drab – za „Wyzwolenia”, współczesną parafrazę dzieła Wyspiańskiego i uparcie powtarzane pytanie: kim jestem
Monika Frajczyk – za aktorstwo o niezwykłej sile wyrazu
Weronika Szczawińska – “za spektakle intymne i czułe, w których łączy perspektywę osobistą z ważną tematyką społeczną. Za zaangażowanie, które wykracza poza kształtowanie własnej ścieżki kariery”.
Weronika Murek – za zbiór proroczych sztuk teatralnych „Feinweinblein”
Dominika Słowik – “za wciągającą, wielopoziomową i pełną zagadek opowieść o rodzinie, historii najnowszej i o Polsce – „kraju, w którym przeszłość to najlepszy kapitał na przyszłość”.”
Urszula Zajączkowska – za „Patyki, badyle”, książkę zupełnie inną niż opowieści o sekretnym życiu roślin
Alex Baczyński-Jenkins – za choreografie na pograniczu tańca i performansu, skupienie na mikrogestach, wspólnotowości i dotyku
Weronika Gęsicka – “za dociekliwą, konsekwentnie rozwijaną, oryginalną w formie, ale i pełną humoru sztukę, która demaskuje współczesne modele konsumpcji, międzyludzkie relacje oraz mechanizmy pamięci.”
Roman Stańczak – za „Lot”, uniwersalne i krytyczne spojrzenie na rzeczywistość
Krystian Lada – za przywracanie wiary w żywotność formy operowej i odwagę poruszania w inscenizacjach palących spraw dzisiejszego świata
Jakub Józef Orliński – “za niepospolitą umiejętność poruszania emocji w interpretacjach muzyki dawnej. Za piękny głos, charyzmę estradową, pracowitość, ambitne kształtowanie repertuaru i pokorę wobec muzyki.”
Martyna Pastuszka – za wszechstronność, oryginalność i współczesne prawykonanie opery Vinciego „Gismondo, re di Polonia”
Błażej Król – “za dar zamykania osobistych emocji w piosenkach o atrakcyjnej, zwięzłej i melodyjnej formie. Za wyobraźnię, wierność autorskiej wizji i umiejętność przekonania do niej słuchaczy.”
Piernikowski – za „jasną w przekazie opowieść z oblężonego miasta”, czyli płytę „The Best of moje getto”
Hania Rani – za solową, przełomową w jej karierze, liryczną i melancholijną płytę „Esja”
Jacek Brzeziński, Artur Ganszyniec (Different Tales) – za niespieszną, refleksyjną, inspirującą grę dla oczytanych: „Wanderlust: Travel Stories”
Dawid Ciślak (Polyslash) – “za pokazanie na przykładzie rewolucji francuskiej mechanizmów korumpowania i zastraszania sędziów oraz – dzięki błyskotliwemu wykorzystaniu potencjału interaktywnego medium – za zmuszenie odbiorcy do konfrontacji z własnym sumieniem.”
Aleksandra Jarosz – za grę „Fantastic Fetus”, głos m.in. przeciw odbieraniu kobietom prawa do decydowania o swoim ciele.
